Mitoxantron Ebewe 20mg/10ml 1flakon

Formülü:

(10 ml için):
Mitoksantron HCI 23.284 mg
Sodyum klorür 80.000 mg
Sodyum asetat 0.830 mg
Asetik asit 4.830 mg
Sodyum sülfat 4.000 mg
injeksiyonluk su 9933.056 mg

Farmakolojik özellikleri:

Farmakodinamik özellikler: Etki mekanizmasının belirlenmemiş olmasına rağmen, mitoksantron DNA-reaktif bir ajandır. Olası etkisi hızlı çoğalan ve yavaş gelişen neoplazmalara karşı gösterdiği düşünülür. Çoğalan ve çoğalmayan insan hücre kültürleri üzerine hücre öldürücü bir etkiye sahiptir.
Farmakokinetik özellikler: Mitoksantron tek bir intravenöz uygulamadan sonra üç fazlı bir plazma klerensi göstermektedir. İnsanlarda tekrarlanan günlük dozlamaya ait farmakokinetik çalışmalar yapılmamıştır. Terminal eliminasyon fazında doku konsantrasyonu kandakinden fazladır. Beyin, omurilik, göz ve omurilik sıvısına geçişi düşüktür. Plazma proteinlerine konsantrasyondan bağımsız olarak %78 oranında bağlandığı görülmektedir. Mitoksantronun metabolizması ve eliminasyonu: Dozlamadan sonraki ilk 5 gün içinde mitoksantronun %11’i veya daha azı idrarda bulunmaktadır ve %25’i veya daha azı feçeste bulunmaktadır. �drarla atılan kısmın %65’i değişmemişşekildedir. Geri kalan %35’lik kısmı primer olarak mono ve dikarboksilik asid türevleri ve bunların konjugatlarından oluşmaktadır. Bu karboksilik asit metabolitleri DNA reaktif/sitosidal değildir ve oluşma yolları bilinmemektedir. Mitoksantron böbrekler yoluyla ve feçesle atılır. Eliminasyon fazı yarı ömrü 23 ila 215 saat arasındadır (ortalama 75 saat). Atılımın yaklaşık üçte ikisi ilk gün içerisinde gerçekleşmektedir. Yaşlılardaki ve çocuklardaki farmakokinetiği bilinmemektedir. Irk ve cinsiyetin mitoksantron farmakokinetiği üzerine etkileri bilinmemektedir. Böbrek bozukluğu olan hastalardaki farmakokinetiği bilinmemektedir. Mitoksantron klerensi karaciğer bozukluğunda azalmaktadır. Ciddi karaciğer bozukluğu olanlarda (bilirübinin 3.4 mg/dL’den fazla olduğu), EAA (eğri altı alan) değeri, karaciğer fonksiyonu normal olanlardan 3 kat daha fazladır. Bu durumda doz ayarlanmasına izin verecek laboratuar çalışmaları şu anda bulunmamaktadır.

Endikasyonları:

Mitoksantron, ilerlemiş meme kanseri, non-Hodgkin lenfoma ve erişkin akut nonlenfositik lösemi tedavisinde tek başına veya diğer antineoplastik ajanlarla kombine olarak kullanılır. Mitoksantron ayrıca ameliyatla çıkarılamayan primer hepatoselüler karsinomanın palyatif tedavisinde de kullanılmaktadır.

Kontrendikasyonları:

* Mitoksantrona aşırı duyarlılık
* Intratekal kullanım için değildir

Uyarılar/Önlemler:

• Mitoksantron, kanser tedavisinde kemoterapötik ajanların kullanımında deneyimli uzman doktor gözetiminde uygulanmalıdır. Diğer benzer sitotoksik ajanlarla olduğu gibi, mitoksantron tutulurken dikkatli olunmalıdır.
  
• Tedavi süresince klinik hematolojik ve biyokimyasal parametreler düzenli olarak izlenmelidir. Tedavi kürü süresince düzenli olarak tam kan sayımı yapılmalıdır. Bu sayımlara dayalı olarak dozaj ayarlamaları gerekli olabilir.
  
• Mitoksantron, miyelosupresyonlu veya genel durumu zayıf olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Konjestif kalp yetmezliği ve sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonunda azalma gibi fonksiyonel kardiyak değişiklik vakaları bildirilmiştir. Bu kardiyak olayların büyük kısmı, önceden antrasiklinlerle tedavi edilen veya öncesinde mediastinal/torasik radyoterapi gören ya da kalp rahatsızlığı olan hastalarda ortaya çıkmıştır. Bu kategorilerdeki hastaların, tam sitotoksik dozda ve mitoksantron dozaj şeması ile tedavi edilmeleri önerilmektedir. Bununla beraber, bu hastalarda ayrı bir dikkat gereklidir, tedavi başlangıcından itibaren dikkatli ve düzenli kardiyak muayene önerilmektedir.
  
• Uzun süreli mitoksantron tedavisi ile ilgili deneyimler şu anda sınırlı olduğundan, tanımlanamayan risk faktörleri taşımayan hastalarda da, toplam dozun 160 mg/m^2‘yi aştığı durumlarda kardiyak muayenenin yapılması önerilmektedir.
  
• Ağır karaciğer yetmezliği olan hastalar tedavi edilirken dikkatli bir gözlem önerilmektedir.
  
• Mitoksantronun in vitro ve in vivo araştırmalarda mutajenik olduğu ve ilacın uygulanımı ile malign neoplazi gelişimi arasında olası bir ilişki olduğu saptanmıştır. Insanlardaki karsinojenik potansiyeli bilinmemektedir.
  
• Mitoksantronun intravenöz yol dışında başka bir uygulama şekli ile ilgili deneyim yoktur.
  
• Intratekal kullanımının güvenilirliği belirlenmemiştir.
  
• Mitoksantron kullanırken diğer potansiyel sitotoksik bileşiklerdeki gibi önlemler alınmalıdır (eldiven, maske, önlük). Deri ve muköz membranlarla temasından kaçınılmalıdır. Sitotoksik ilaç kullanım kılavuzu izlenmelidir.

Hamilelik ve laktasyon Mitoksantron ile mg/m2 bazında insan dozuna yakın dozlarda yapılan araştırmalarda, düşük fetal doğum ağırlığı ve fetal böbreklerde gelişme geriliği ile birlikte erken doğum sıklığında artma gözlenmiştir. Gebelik kategorisi D: Mitoksantronun insanlarda fertilite ve hamilelik üzerine etkileri belirlenmemiştir. Mitoksantron hamilelere ve emziren annelere normalde uygulanmamalıdır. Araba ve makine kullanma becerisi üzerine etkileri Mitoksantron araba kullanma veya herhangi bir makineyi kullanma yeteneğini etkileyebilir.

Yan etkiler/Advers etkiler:

Mitoksantronun yan etkilerinin, özellikle ciddi, geri dönüşsüz veya hayatı tehdit eden özelliktekilerin insidansının düşük olması klinik bakımdan iyi tolere edildiğini gösterir. Mitoksantronun önerilen dozlarından sonra bir dereceye kadar lökopeni beklenir. Lökopeni genellikle geçicidir; dozlamadan yaklaşık 10 gün sonra en alt düzeylerine ulaşır ve iyileşme 21. gün civarında ortaya çıkar. Her 21 günde bir tek dozla, lökosit 2 sayısının 1000/mm3’ün altına düşmesi nadirdir. Trombositopeni oluşabilir. Anemi daha az sıklıkla oluşur. Önceden kemoterapi veya radyoterapi gören hastalarda veya zayıf hastalarda daha ciddi ve uzun süreli miyelosupresyon olabilir. Mitoksantron, ilerlemiş meme kanseri ve lenfoma tedavisinde, her 21 günde bir tek bir enjeksiyon şeklinde kullanıldığında en çok karşılaşılan yan etkiler, vakaların çoğunda hafif ve kısa süreli olmasına rağmen bulantı ve kusmadır. Alopesi oluşabilir, fakat genellikle minimal ciddiyettedir ve terapi kesildikten sonra geri döner. Nadiren bildirilen diğer yan etkiler, allerjik reaksiyonlar, amenore, anoreksi, konstipasyon, diyare, dispne, halsizlik ve zayıflık, ateş, gastrointestinal kanama, stomatit/ mukozit/ konjunktivit ve somnolans, konfüzyon, anksiyete ve hafif parestezi gibi non-spesifik nörolojik yan etkileri içermektedir. Damar dışına sızmanın ardından nadiren doku nekrozu bildirilmiştir. Lösemili hastalarda, özellikle stomatit ve mukozitin sıklığı ve ağırlığında bir artma olmasına rağmen, yan etki özellikleri genellikle benzerdir.
Serum kreatinin ve kan üre azotu seviyelerinin yükselmesi, karaciğer enzim seviyelerinde artış (lösemili hastalarda ağır karaciğer bozuklukları nadiren bildirilmiştir) gibi laboratuvar test değerlerindeki değişiklikler nadiren gözlenmiştir. Azalmış sol ventriküler ejeksiyon fraksiyonu, EKG değişiklikleri ve akut aritmi gibi kardiyovasküler etkiler nadiren klinik önem taşımaktadır. Konjestif kalp yetmezliği bildirilmiştir ve genellikle digital ve/veya diüretiklerle tedaviye iyi yanıt vermiştir. Lösemili hastalarda, kardiyak yan etkilerin frekansında bir artış gözlenmiştir; hastaların çoğu önceden antrasiklin terapisi gördüğünden ve lösemik hastalarda klinik kürler anemi, ateş, sepsis ve intravenöz sıvı tedavisi ile sıklıkla karmaşık hale geldiğinden; bu vakalarda mitoksantronun direkt rolünü değerlendirmek zordur. Mitoksantron, uygulamadan 24 saat sonra idrara mavi-yeşil renk verebilir ve bunun beklendiği hastalara söylenmelidir. Nadiren deri ve tırnakların mavi renk aldığı bildirilmiştir. Tırnak distrofisi veya skleranın daha sonra geriye dönen mavi renk alması çok nadirdir.
BEKLENMEYEN  BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ

İlaç etkileşimleri:

Mitoksantronun diğer miyelosupresif ilaçlarla kombinasyonu, mitoksantronun ve/veya eşlik eden ilacın miyelotoksisitesini artırabilir. Mitoksantron, bir çökelti oluşabileceğinden, heparin gibi moleküllerle aynı infüzyonda karıştırılmamalıdır. Mitoksantron, diğer ilaçlarla aynı infüzyonda karıştırılmamalıdır.

Kullanım şekli ve dozu:

Erişkinler: İlerlemiş Meme Kanseri, Non-Hodgkin Lenfoma, Hepatoma: Tek Başına kullanım Dozajı: Tek ajan olarak kullanılan mitoksantronun önerilen başlangıç dozu 21 günlük aralarla tekrarlanabilen tek bir intravenöz doz şeklinde verilen, vücut yüzeyi alanına göre 14 mg/m2’dir. Daha önce almış olduğu kemoterapi nedeniyle veya zayıf genel durumundan dolayı yetersiz kemik iliği rezervlerine sahip hastalarda, daha düşük bir başlangıç dozajı (12 mg/m2 ) önerilmektedir. Dozaj değişikliği ve takip eden dozlamanın zamanlaması, miyelosupresyonun derecesine ve süresine bağlı olarak, klinik karara göre belirlenmelidir. Sonraki kürler için, 21 gün sonra lökosit ve trombosit sayılarının normal düzeylere dönmesi durumunda, genellikle ilk doz tekrarlanabilir. Aşağıdaki tablo, ilerlemiş meme kanseri, non-Hodgkin lenfoma ve hepatoma tedavisinde, hematolojik en alt sınırlara (genellikle dozlamadan yaklaşık 10 gün sonra meydana gelir) göre dozaj ayarlamasının bir klavuzu olarak öne sürülmektedir. Önceki dozdan sonra en alt sınırlar



Lökosit
Trombosit
İyileşme süresi
Yeterli hematolojik iyileşmeden

(/mm3)
(/mm3)

sonraki takip eden dozlar

> 1 500
Ve > 50 000
≤ 21 gün
İyileşmeden sonra önceki dozu




tekrarla, veya eğer




miyelosupresyonun yeterli olduğu




düşünülmezse 2 mg/m2 artır

> 1 500
Ve > 50 000
> 21 gün
İyileşinceye kadar bekle ve sonra




önceki dozu tekrarla

< 1 500
Veya < 50 000
Herhangi bir süre
İyileşmeden sonra önceki dozu




2 mg/m2 azalt

< 1 000
Veya < 25 000
Herhangi bir süre
İyileşmeden sonra önceki dozu




4 mg/m2 azalt
Kombinasyon Tedavisi: İlerlemiş meme kanseri tedavisinde mitoksantronun siklofosfamid ve 5-fluorourasil ya da metotreksat ve mitomisinC gibi diğer sitotoksik ajanlarla kombinasyonunun etkili olduğu gösterilmiştir. Dozaj değişikliği ve uygulama konusunda yayınlanmış literatürler referans alınmalıdır. Mitoksantron ayrıca, non-Hodgkin lenfomada çeşitli kombinasyonlar içerisinde de kullanılmıştır, ancak şu anki veriler sınırlıdır ve spesifik tedavi rejimi önerilememektedir. Bir rehber olarak, kombinasyon tedavisinde mitoksantron bir başka miyelosupresif ajanla kullanıldığında, mitoksantronun başlangıç dozu tek ajan olarak kullanıldığında önerilen dozun 2 -4 mg/m2 altına düşürülmelidir, bunu takip eden dozlama, yukarıdaki tabloda da belirtildiği gibi, miyelosupresyonun derecesine ve süresine bağlıdır. Akut Non-Lenfositik Lösemi (ANLL): Nüksetme Durumunda Tek Başına
Kullanım Dozajı:
Remisyon indüksiyonu için önerilen dozaj, birbirini takip eden 5 gün süreyle günde tek bir intravenöz enjeksiyon şeklinde verilen vücut yüzeyi alanına göre 12 mg/m2’dir (toplam 60 mg/m2 ). Beş gün süreyle günde 12 mg/m2 uygulanan klinik çalışmalarda, hastalar ilk indüksiyon kürünün sonucu olarak tam remisyona ulaşmışlardır.
Kombinasyon tedavisi: Mitoksantron, ANLL tedavisinin kombinasyon rejimlerinde kullanılmıştır. En fazla klinik deneyim, mitoksantron ile sitozin arabinosid kombinasyonu ile olmuştur. Bu kombinasyon relapslar kadar ANLL’nin primer tedavisinde de başarılı bir şekilde kullanılmıştır. Daha önceden tedavi edilmemiş hastalarda etkili bir indüksiyon rejimi, 3 gün süreyle IV verilen 10-12 mg/m2 mitoksantronun, 7 gün süreyle IV verilen 100 mg/m2 sitozin arabinosid (sürekli infüzyon) ile kombinasyonudur. Bunu tedaviyi yürüten klinisyen tarafından uygun bulunan ikinci bir indüksiyon ve takviye kürü takip etmiştir. Klinik çalışmalarda mitoksantronla indüksiyon ve takviye küründe tedavinin süresi 2 güne ve sitozin arabinosidinki 5 güne düşürülmüştür. Ancak yukardaki rejimin değişikliği, hastanın bireysel faktörlerine bağlı olarak tedavi eden klinisyen tarafından yapılmalıdır. Ayrıca, mitoksantron ile etoposid kombinasyonun etkinliği nükseden veya primer konvansiyonel kemoterapiye dirençli hastalarda gösterilmiştir. Diğer sitotoksik ilaçlarla olduğu gibi etoposid ile mitoksantron kombinasyonunun kullanımı mitoksantronun tek başına kullanımından daha büyük bir miyelosupresyon ile sonuçlanabilir. Özel dozaj rejimleri hakkında yayınlanmış literatürler referans alınmalıdır. Mitoxantron “EBEWE” aşağıdaki intravenöz solüsyonların biri ile, en az 50 ml içinde seyreltilmelidir: % 0.9 sodyum klorür, %5 glukoz veya %0.18 sodyum klorür ve %4 glukoz. Tüm şırınga ve setlerde Luerlock tertibatı kullanınız. Oluşan solüsyonu intravenöz infüzyonla 3 dakikadan daha az olmayacak bir sürede uygulayınız. Mitoksantron aynı infüzyon içinde diğer ilaçlarla karıştırılmamalıdır. Mitoksantronun deri, mukozalar ve göze temas etmemesine dikkat edilmelidir. Hazırlama esnasında solüsyonun hava almasını ve mitoksantron damlalarının tıpada toplanmasını önlemek için flakonlar dik pozisyonda tutulmalıdır. Eğer damar dışına sızma meydana gelirse, uygulama derhal durdurulmalı ve bir başka venden uygulamaya geçilmelidir. Mitoksantronun non-vesikan özellikleri damar dışına sızmayı takiben gelişebilecek ciddi lokal reaksiyon olasılığını en aza indirmektedir.
Çocuklar: Pediyatrik lösemide mitoksantron deneyimi sınırlıdır. Bu hasta popülasyonunda şu an için dozaj önerisi verilememektedir.
Doz Aşımı ve Tedavisi :
Mitoksantronun bilinen spesifik bir antidotu yoktur. Hastanın fiziksel şartlarına ve verilen doza bağlı olarak hemopoietik, gastrointestinal, hepatik veya renal toksisite görülebilir. Doz aşımı durumunda hasta yakın takibe alınmalı, tedavi semptomatik ve destekleyici olmalıdır.
Saklama Koşulları : Oda sıcaklığında, 25o C ‘nin altında saklayınız. Mitoksantron enjeksiyonu antimikrobiyal koruyucu içermez. Dolayısıyla normal pratiğe göre, enfüzyon seyreltileri, 24 saat içinde kullanılmalı veya atılmalıdır. Mitoksantron seyreltileri, PVC veya cam şişeler içinde 24 saat etkinliğini muhafaza eder. Çocukların ulaşamayacağı yerde saklayınız.

Anahtar Kelimeler: Mitoxantron Ebewe 20mg/10ml 1flakon prospektüsü, neler için kullanılır, etkileri, Mitoxantron Ebewe 20mg/10ml 1flakon yan etkileri, Mitoxantron Ebewe 20mg/10ml 1flakon fiyatı, ilaç bilgileri