Romatoid Artritin

ROMATOİD ARTRİTİN Romatoid artrit genellikle belirtiler halsizlik, yorgunluk , kas ağrıları, belirsiz eklem ağrıları, eklemlerde hafif sertleşmelerdir. Görüldüğü gibi bu belirtilerin hiçbiri özgün belirtiler değildir. Bu belirtilerin ortaya çıkmasından birkaç hafta sonra eklemlerde şişme başlar. Artık hastalık, belirtileriyle özelleşmeye başlamaktadır. Hastalanan eklemlerde “Sabah sertliği” denilen bir yakınma gelişir. Hastalar yataktan kalktıklarında, hastalanan eklemlerinde bir hareket kısıtlılığından ve ağrıdan söz ederler. Birkaç saat sonra sertlik kaybolur. Sabah sertliğine benzeyen bu durum, oturmak gibi eklemlerin uzun süre hareketsiz kalındığı durumlarda da görülebilir.

Hastalık hafiflediği zaman sabah sertliği de hafifler ya da kaybolur. Romatizmalı eklem, şişmiş, gergin, sızılı ve yüzeyindeki derinin ısısı artmıştır . O bölgedeki kaslarda zayıflama görülebilir. Eklem hareketleri kısıtlanmış ya da ilerlemiş vakalarda tamamen ortadan kalkmıştır. Eklemlerdeki açma hareketlerinin kapama hareketlerinden daha çok kısıtlandığı görülür. El parmaklarındaki, bileklerdeki eklemler, dirsek eklemi, diz eklemi, ayak parmaklarındaki ve ayak bileklerindeki eklemler, boyun omurlarındaki eklemler ve diğer omur eklemleri sıklıkla tutulan eklemlerdir. Bazı vakalarda, birinci boyun omuru olan “Atlas” kemiği ile ikinci boyun omuru olan “Aksis” kemiği arasındaki eklemde çıkık olur. Buna “Atlantoak-sial çıkık” denir. Bu çıkık sonucu omurga kanalının içinden geçmekte olan boyun omuru baskı altında kalır. Bu durum, sinir sistemine ait çeşitli bozukluklara ve hatta ani ölüme bile neden olabilir. Bazı romatoid artrit vakalarında altçene kemiği (mandibula) ile şaşak kemiği (temporal) arasındaki “Temporomandibüler eklem” deıülen eklemde de romatizmal bozukluklar olur. Bu durumda hastanın çiğneme işlevi bozulur, ağzını tam açamaz, çene hareketleri sırasında ağrı olabilir. Bu ağrı kulak ya da boğaza da yansıyabilir. Hastalığın ilerlemiş dönemlerinde romatizmanın bozmuş olduğu eklemlerde ileri derecede işlev, başka bir anlatımla hareket kaybı oluşur. Eklemi oluşturan kemikler anormal bir biçimde birbirlerine yapışırlar ve böylece eklemlerde, ilgili kemiklerde ve dolayısıyla da ilgili organlarda şekil ve hareket kusurları gelişir. Hastaların yaklaşık olarak % 20’sinde “Romatoid nodüllere” rastlanmaktadır. Romatoid nodüller (bunlar derialtı dokusundaki şişliklerdir) hareketli olabilecekleri gibi , kemiğe yapışıp hareketsiz de kalabilirler. Bu şişlikler, genellikle kemik şişlikleri biçiminde algılanırlar. Romatizmalı hastaların el ve ayaklanndaki şişliklerin bazıları, sözünü ettiğimiz bu romatoid nodüllerdir. Bazı ilerlemiş vakalarda, gözün kornea ve konjunktivasında kuruluk oluşur. Bu kuruluğa “Kseroftalmi” “Keratokonojomktivitis sikka” da denilmektedir. Bazı hastalarda ağız kuruluğu (Kserostomi) da olabilmektedir. Ağız ve göz kuruluğuyla birlikte, müzmin bir romatoid artritin bir arada bulunması durumuna “Sj öğren send-romu” denilmektedir “Sjögen sendromu” ileride incelenmektedir. Bazı romatizma vakalarında dalak büyümesi (Splenomegali) de saptanmıştır. “Felty sendromu” denilenbir durumda romatizmayla birlikte dalak büyümesi ve kandaki nötrofil granülositlerin sayıca azalması (Nötropeni) bir arada bulunmaktadır. Bu gibi hastalarda alyuvarlarda sayıca azalma, yani “Anemi” (kansızlık) trombositlerde sayıca azalma [trombopeni) da gelişebilir..