Kemik Kırığının İyileşmesi

KEMİK KIRIĞININ İYİLEŞMESİ: Kemik kırığı birbirini izleyen beş dönemden geçerek iyileşir.

1) Pıhtı dönemi: Kırık nedeniyle kemiğin o bölgesindeki damarlar kopar ve bunun sonucu olarak da o bölgesinde kanama olur. Damar dışına çıkan kan, kısa sürede kırık bölgesinde pıhtılaşır. Pıhtının içinde bir fibrin ağı oluşur. Fibrin ağı, daha sonra bu bölgeye gelecek hücreler için bir yol niteliği taşır. Kemiğin kırık uçlarındaki damarların bozulması sonucu bu bölgedeki hücreler ölür. Yani sınırlı bir alanda kemik nekrozu gelişir.

2} Organizasyon dönemi: Kırığı izleyen ilk 24 saat içinde, bu bölgede iltihap oluşur (iltihap bölümüne bakın). Bu iltihap alanında daha sonra granülasyon dokusu gelişir (granülasyon dokusuna bakın). Granülasyon dokusu daha sonra bağdokusuna dönüşür. Bağdokusundaki bazı hücrelerden osteoblastlar gelişir. Bu dönem bir hafta sürer. Bu süre boyunca osteoblastlar kemik trabeküllerini ve osteoit maddeyi kurarlar.

3) Kallus dönemi: Organizasyon döneminde bağdokusu içinde gelişen osteoit ve kemik trabekülleri adacıkları, kallus döneminde birbirleriyle birleşir ve bir kemik ağı kurarlar. Daha sonra “Enkondral kemikleşme” denilen özel bir kemikleşme ile asıl kemikleşmeye yönelinir. Bu yeni kemikleşme sonucu ortaya çıkan kemiğe “Kallus” denir. Kallus, kemik yüzeyinden biraz kabarıktır. Kallus dönemi, kırığı izleyen ikinci ve üçüncü haftaları

4) Kallusun biçimlenmesi: Kallus içinde yeni kurulan kemik trabeküllerinin, kemiğe binen yükü en iyi karşılayacak biçimde dizilmeleri, kallusun biçim kazanma dönemidir. Bu dönem, kırığı izleyen dördüncü ve beşinci haftaları kapsar.

5) Kallusun normal kemik yüzeyine inmesi: Kemik yüzeylerinden kabarık duran kallus, aylar sonra bazen birkaç yıl sonra kemiğin normal yüzeyine iner.