abeyance Anlamı, Karşılığı

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z

İngilizce - Türkçe

  • abeyance
    i., huk. 1. uygulanmama: That rule has since fallen into abeyance. Sonra o kuralın uygulanmasından vazgeçildi. 2. sahipsiz kalma/olma, sahipsizlik: That peerage remained in abeyance for a hundred and twenty-six years. O asalet unvanı yüz yirmi altı yıl boyunca sahipsiz kaldı. 3. askıda/muallakta olma: Everything´s in abeyance at the moment. Şu an her şey askıda.