asıl Anlamı, Karşılığı

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z

Türkçe - İngilizce

  • asıl
    ,-slı 1. original, the original. 2. origin, original form. 3. truth, reality; basis. 4. actual, true; real, essential. 5. the most important, main. 6. actually, essentially. --ında actually, essentially; originally. --ı astarı essence, true form. --ı astarı/faslı olmamak to be unfounded, not to be true. --ına bakılırsa the truth of the matter (is). --ı çıkmak to be confirmed. --ı esası/faslı yok. There is no truth in it. --ı nesli origin, background. -- sayılar math. cardinal numbers. --ı var. It is substantially true./It is founded on fact. -- vurgu phonetics primary accent. --ı yok. It is not true.