break Anlamı, Karşılığı

İngilizce - Türkçe

• break

  i. 1. kırık, çatlak. 2. aralık, açıklık; ara, fasıla. 3. iş molası: They took a break. Mola verdiler. 4. fırsat, şans. f. (broke, bro.ken) 1. kırmak, parçalamak; kırılmak. 2. (fırtına) kopmak.
• break a habit

  kötü alışkanlıktan kurtulmak.
• break a promise

  sözünde durmamak, sözünden dönmek.
• break a record

  rekor kırmak.
• break cover

  gizlendiği yerden çıkmak.
• break down

  1. bozulmak. 2. ruhen yıkılmak.
• break even

  kâr ve zararı eşit olmak, ancak masrafını karşılamak.
• break ground

  1. törenle temel atmak. 2. çığır açmak.
• break in

  1. zorla girmek. 2. lafa karışmak; araya girmek. 3. alıştırmak.
• break into

  1. -e zorla girmek. 2. birden -e başlamak: The horse broke into a run. At birden koşmaya başladı.
• break loose

  1. kendini kurtarmak; kendini kurtarıp kaçmak. 2. from -den kopmak; -den kopup sarkmak/sallanmak. 3. (kıyamet) kopmak.
• break off

  1. kırılıp ayrılmak. 2. birdenbire durmak. 3. ilişiğini kesmek.
• break one´s faith

  sözünde durmamak.
• break one´s fast

  orucunu açmak/bozmak.
• break one´s neck

  1. boynu kırılmak. 2. kendini paralamak, paralanmak, dişini tırnağına takmak.
• break one´s word

  sözünü tutmamak.
• break open

  kırmak, zorla açmak.
• break out

  1. patlak vermek, patlamak, kopmak: War has broken out in Asia. Asya´da savaş patladı. 2. in ile kaplanmak, ... dökmek: She´s broken out in a rash. Her tarafı isilik oldu.
• break the ice

  1. resmiyeti gidermek, havayı yumuşatmak. 2. ilk defa bir işe girişmek.
• break the law

  suç işlemek, kanuna karşı gelmek.
• break the news to

  (birine) (kötü) haber vermek.
• break to pieces

  1. parça parça etmek. 2. parçalanmak.
• break up

  1. dağılmak; dağıtmak. 2. bozuşmak. 3. (aralarında sevgi bağı olan iki kişi) ayrılmak.
• break wind

  gaz çıkarmak, osurmak.
• break wind

  gaz çıkarmak, yellenmek.
• break with

  ilgisini kesmek, -den ayrılmak.