discipline Anlamı, Karşılığı

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z

İngilizce - Türkçe

  • discipline
    i. 1. disiplin, düzence, sıkıdüzen: military discipline askeri disiplin. 2. talim. 3. itaat, boyun eğme. 4. cezalandırma. 5. bilim dalı, disiplin. f. 1. disiplin altına almak, terbiye etmek. 2. disipline sokmak, yola getirmek. 3. cezalandırmak: The principal was obliged to discipline two students for their disobedience. Müdür iki öğrenciyi itaatsizlikleri yüzünden cezalandırmak zorunda kaldı. well-disciplined s. disiplinli.