fasten Anlamı, Karşılığı

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z

İngilizce - Türkçe

  • fasten
    f. 1. bağlamak; tutturmak; bağlanmak; tutturulmak. 2. çengelle bağlamak, çengellemek. 3. on (gözü) (bir yere) dikmek.
  • fasten on/upon
    üstünde durmak; -e takılmak; -e saplanmak; -i kafasına takmak.
  • fasten the blame on s.o.
    suçu birine yüklemek, suçu birinin üstüne atmak.