high Anlamı, Karşılığı

İngilizce - Türkçe

• high

  s. 1. yüksek. 2. kibirli, kendini beğenmiş. 3. yüce. 4. müz. tiz, yüksek perdeden. 5. lüks (yaşantı). 6. kokmuş (et). 7. coğr. kutuplara yakın. 8. coşkun, taşkın (neşe). 9. yüksek, fahiş (fiyat). 10. şiddetli, sert (rüzgâr). 11. kabarık, azgın (deniz). 12. argo uyuşturucu etkisi altında.
• high and low

  1. her yerde. 2. zengin fakir, herkes.
• high density

  bilg. yüksek yoğunluk.
• high fidelity

  1. sesi çok doğal bir şekilde verme. 2. sesi çok doğal bir şekilde veren (radyo/pikap/hoparlör).
• high frequency

  yüksek frekans.
• high gear

  oto. en hızlı vites.
• high jinks

  şamata, cümbüş.
• high jump

  yüksek atlama.
• high jump

  yüksek atlama.
• high latitudes

  kutuplara yakın yerler.
• high living

  lüks hayat.
• high octane gasoline

  yüksek oktanlı benzin.
• high places

  yüksek mertebeler.
• high point

  en önemli/heyecanlı nokta.
• high price

  yüksek fiyat.
• high relief

  güz. san. yüksek kabartma.
• high school

  lise.
• high school

  lise.
• high seas

  enginler, açık deniz.
• high tech

  k. dili ileri teknoloji.
• high tide

  kabarma, met.
• high tide

  1. met zamanı. 2. met hareketi, denizin kabarması; met hali.