hitch Anlamı, Karşılığı

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z

İngilizce - Türkçe

  • hitch
    f. 1. ip ile bağlamak; bağlamak, iliştirmek, takmak. 2. topallamak. 3. çekelemek. i. 1. engel. 2. aksama. 3. bağlantı parçası. 4. volta, bağ, adi düğüm.
  • hitch on to
    -e bağlamak.
  • hitch up
    1. to (atı) -e koşmak. 2. yukarı çekmek.