land Anlamı, Karşılığı

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z

İngilizce - Türkçe

  • land
    i. 1. kara. 2. toprak, yer, arsa. 3. ülke, memleket. 4. emlak, arazi. f. 1. karaya çıkarmak/çıkmak. 2. yere indirmek/inmek: That airplane is about to land. O uçak inmek üzere. 3. (gemiden yük, yolcu v.b.´ni) indirmek. 4. (balık) tutup karaya çıkarmak. 5. elde etmek, kazanmak. 6. (yumruk) indirmek.
  • land agent
    emlakçı.
  • land bank
    emlak bankası.
  • land breeze
    kara meltemi.
  • land force
    ask. kara kuvveti.
  • land grant
    hükümet tarafından okul binası yapımı gibi işler için verilen toprak.
  • land mine
    kara mayını.
  • land tax
    arazi vergisi.