ruin Anlamı, Karşılığı

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z

İngilizce - Türkçe

  • ruin
    i. 1. harabe; virane. 2. harabiyet, harabelik. 3. çok kötü durum, çöküş, batış: It caused his ruin. Mahvolmasına sebep oldu. 4. iflas, batkı. 5. (birini/bir şeyi) mahveden şey/kimse: It will be the ruin of you! O seni mahvedecek! f. 1. mahvetmek; bozmak; harap etmek, tahrip etmek. 2. iflas ettirmek, batırmak.