squeal Anlamı, Karşılığı

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z

İngilizce - Türkçe

  • squeal
    f. 1. çok tiz bir ses çıkarmak: The pig began to squeal. Domuz acı acı bağırmaya başladı. 2. k. dili ötmek, sır vermek; on -i ihbar etmek, -i ele vermek. i. çok tiz bir ses: The girl let out a squeal. Kız çığlık kopardı.