stop Anlamı, Karşılığı

f. (--ped, --ping) 1. durmak; stop/istop etmek; durdurmak; stop/istop ettirmek: The train has stopped. Tren durdu. My watch has stopped. Saatim durdu. It´s stopped snowing. Kar durdu. Stop the train! Treni durdur! He stopped the machine. Makineyi istop ettirdi. It´ll stop the bleeding. Kanamayı durdurur. 2. (bir şeyi yapmaktan) vazgeçmek, -i bırakmak, -i kesmek: Stop going there. Oraya gitmekten vazgeç. I do wish he´d stop complaining. Şikâyeti bir bıraksa. He´s stopped smoking. Sigarayı bıraktı. 3. engellemek: It´ll stop the wind from coming in. Rüzgârın girmesini engeller. 4. İng. kalmak: Will you stop with us for supper? Akşam yemeğine kalır mısın? 5. (çekin) ödenmesini durdurmak.

i. 1. mola; duraklama. 2. durak.

k. dili (istediğini elde etmek için) hiçbir şeyden çekinmemek.

(bir yere) uğramak.

1. uğramak: Stop in on your way home. Eve giderken uğra. 2. İng. dışarı çıkmamak, evde kalmak.

(in) (bir yerde) durmak; mola vermek.

(bir yerde) mola vermek, durmak.

uğramak.

1. birini (bir şey yapmaktan) vazgeçirmek. 2. birinin (bir şey yapmasını) engellemek.

aniden durmak.

birdenbire/ansızın durmak, duruvermek.

1. (bir yerde) birdenbire durmak. 2. işi (belirli bir yere) vardırmamak: He stopped short at betrayal. İşi ihanete vardırmadı.

işi (belirli bir yere) vardırmamak: She stopped short of murdering him. İşi onu öldürmeye vardırmadı.

1. tıkamak; tıkanmak. 2. İng. (belirli bir saate kadar) yatmamak.

mola vermek; paydos etmek.

Stop! -- etmek to stop, come to a stop.