succumb Anlamı, Karşılığı

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z

İngilizce - Türkçe

  • succumb
    f. (to) 1. dayanamamak, direnememek, yenilmek; dayanamayarak karşı gelmekten vazgeçmek: He succumbed to her entreaties. Yalvarmalarına dayanamadı. 2. (bir hastalığa) karşı direnemeyip ölmek, yenik düşmek: He succumbed to the fever. Hummaya yenik düştü.