vent Anlamı, Karşılığı

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z

İngilizce - Türkçe

  • vent
    i. 1. hava menfezi, menfez. 2. (gaz veya sıvının giriş çıkışını sağlayan) delik. 3. yırtmaç. f. 1. -de hava menfezi açmak. 2. (gaz veya sıvının giriş çıkışını sağlamak için) delik açmak. 3. on (öfke, hınç v.b.´ni) -den çıkarmak: Don´t vent your anger on me! Öfkeni benden çıkarma! 4. dışa vurmak, belli etmek, göstermek: He never vents his anger in public. Öfkesini herkesin içinde asla belli etmez.
  • vent stack
    (sıhhi tesisata ait) havalık, hava borusu.