whistle Anlamı, Karşılığı

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z

İngilizce - Türkçe

  • whistle
    i. 1. düdük. 2. düdük sesi. 3. ıslık. f. 1. düdük çalmak. 2. ıslık çalmak. 3. to -i ıslıkla çağırmak; ıslıkla -in dikkatini çekmeye çalışmak: He whistled to a passing taxi. Yoldan geçen bir taksiyi ıslıkla çağırdı. 4. at (birinin) arkasından ıslık çalmak: Did you just whistle at Buket? Demin Buket´in arkasından ıslık mı çaldın?