white Anlamı, Karşılığı

İngilizce - Türkçe

• white

  s. 1. beyaz, ak. 2. beyaz ırktan olan, beyaz. 3. beyaz ırktan olanlara ait, beyazlara ait: a white neighborhood beyazların oturduğu bir semt. i. 1. beyaz renk, beyaz, ak. 2. beyaz ırktan olan kimse, beyaz.
• white ant

  akkarınca, termit.
• white elephant

  artık sahibinin işine yaramayan bir şey; vaktiyle işe yarayan fakat şimdi dert olan bir şey.
• white elephant

  artık sahibinin işine yaramayan bir şey; vaktiyle işe yarayan fakat şimdi dert olan bir şey.
• white goods

  beyaz eşya.
• white heat

  1. fiz. beyazın ısısı. 2. (bir olayda) en ileri safha, en kızışık an, zirve: while the battle was at white heat muharebe en şiddetli safhasındayken.
• white horehound

  bot. köpekayası.
• white lead

  üstübeç.
• white lie

  zararsız yalan.
• white meat

  beyaz et.
• white mouse

  beyaz fare.
• white mulberry

  beyaz dut.
• white plague

  verem.
• white poplar

  bot. akkavak.
• White Russia

  Beyaz Rusya.
• white sauce

  ahçı. beyaz sos.
• white tie

  frakla birlikte takılan beyaz papyon.
• white wine

  beyaz şarap.