çocuk Anlamı, Karşılığı

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z

Türkçe - İngilizce

  • çocuk
    1. child, infant. 2. childish. Ç--lar! colloq. Hey, you all! --tan al haberi. proverb A child will tell the truth. -- aldırmak to have an abortion. -- arabası baby carriage, baby buggy, Brit. pram, perambulator. -- bahçesi 1. children´s playground. 2. playpen. -- bakımı child care. -- bezi diaper. -- büyütmek to bring up children. -- dili child´s language. -- doğurmak to give birth to a child. -- doktoru pediatrician. -- düşürme abortion, miscarriage. -- düşürmek to have an abortion. Ç-- Esirgeme Kurumu Society for the Protection of Children. -- felci polio, infantile paralysis. -- gibi 1. in a childish manner. 2. childlike. -- hastalığı children´s disease. -- işi a simple matter, child´s play. -- mahkemesi juvenile court. -- maması baby food. -- odası (children´s) nursery. -- olmak to become childish. --u olmak /ın/ to have a child, give birth to a child. -- oyuncağı 1. toy. 2. child´s play; matter of no consequence. -- oyuncağı haline getirmek /ı/ to neglect (a project) (because one regards it as unimportant). -- peydahlamak (for an unmarried woman) to become pregnant. -- yapmak to produce a child, have a child. -- yetiştirmek to bring up children. -- yuvası nursery school. -- zammı child allowance.